“ Een van de gevolgen van de grote verschillen in welvaart en macht is dat de rijke landen in staat zijn om hun problemen voor een deel af te wentelen op de arme landen. Die afwenteling vindt plaats in de vorm van de export van afval en van milieuproblemen, en in de vorm van de inzet van goedkope arbeidskrachten in arme landen ten behoeve van goedkope producten in de rijke landen. Afwenteling van problemen vindt ook plaats van de huidige generatie naar de toekomst, bijvoorbeeld door uitputting van schaarse grondstoffen en roofbouw op de natuur. Er worden pogingen ondernomen om de afwenteling een halt toe te roepen. Instrumenten daarvoor zijn internationale verdragen zoals Basel Ban en financiele maatregelen zoals ecotax, gericht op het ‘vervuiler betaalt’-principe. ”
Aldus de eerste alinea uit de samenvatting van hoofdstuk 4 van het boek “Basisboek Duurzame Ontwikkeling” ,van Niko Roorda. In de voorgaande thema’s hebben we ons vooral bezig gehouden met de zogenaamde weeffouten en krachtbronnen. Hoe kon het mis gaan en wat zijn de krachtbronnen die antwoord kunnen geven op problemen die zijn ontstaan door weeffouten. Nu kijken we naar de ontwikkeling van verschillende regio’s in de wereld. Hoe nemen deze regio’s de verantwoordelijkheid op zich om verantwoorde besluiten te nemen en wat is het consequentiebereik van een beslissing?
